I znàulis ² Vīt., eineŗ der sich um nichts kümmert, eine Schlafmütze: kas nuo tāda znauļa lai iznāk par cilvē̦ku! Vīt.

Avots: ME IV, 748

II znaulis Lubn. "womit man Wachs auspresst".

Avots: ME IV, 748