zvigulis

I zvigulis, eineŗ der viel und laut lacht Nigr., Vīt. Zu zvìegt.

Avots: ME IV, 774


zvigulis

II zvigulis, ein (glänzender) Anhänger; Plur. zviguļi, (auf Kleidern aufgenähte) Flitter Stenden: re̦dzam citu zviguļu starpā karājamies pie pulksteņa ķēdes Janš. Dzimtene 2 I, 255. Zur Wurzel von zvàigzne.

Avots: ME IV, 774, 775