zvirt

zvirt (?),

1) "zvē̦ruot" Wid.: jau zizlis gaišā kvēlē zvirst Asp. MWM. v. J. 1897, S. 482;

2) ausstrahlen (?):
tâ auga viņa - zvirdama gan gaismu, gan siltumu U. b. 110, 16. viņa mūžam mīļuo smaidu zvirdama aplaimuo tuo 44.

Avots: ME IV, 778