žviûkstêt ² Ahs. n. RKr. XVII, 67, knallen (von der Peitsche): duod tam par ādu, kâ žviukst!

Avots: ME IV, 847

žviûkstêt ² : (izkapts) griêž, ka žviukst vien Jauns. Raksti III, 122.

Avots: EH II, 824