čīkstulis

[čīkstulis Weinsch., jem., der sich viel beklagt (čīkst).]

Avots: ME I, 416


čīkstulis

čīkstulis,

1): ein sich beklagender Siechling
Fehteln, PV.; ‡

2) wer zu feilschen liebt;


3) "kas čīkst": žīds brauc ar saviem čìkstuļa 2 ratiem Saikava.

Avots: EH I, 292