ķēniņš

ķẽniņš, ķẽrniņš, der König: zalkšu ķ. - ķēniņuos iet, ein Spiel. [ķẽniņa piektdiena U., der früher auf den Freitag vor dem 1. Advent fallende Busstag in Livl. - Aus mnd. konink.]

Avots: ME II, 374


ķēniņš

ķẽniņš,

1): schon
Elger (Günther Altle. Šprachd. I, 106); franču ķ. BW. 32191. es ķēniņa kaŗa vīrs 31919 var. trīs ķèneņi 2 Auleja, Heiligdreikönige (der 6. Januar);

2) ein Schweineaufkäufer
(mit è 2 ) Gr.-Buschh. n. FBR. XII, 75.

Avots: EH I, 699