štirkstēt

štir̃kstêt, -u, -ẽju, = stirkšêt 1, Schallverbum, bezeichnend den Schall, der beim Reissen von Stoff entsteht: pārdevēja plēš aude̦klu . . . , ka štirkst Ahs. n. RKr. XVII, 57.

Avots: ME IV, 103