šūtains

šùtaîns 2 Bers., Warkl., grüftig, uneben (vom Wege) Stockm. n. Etn. I, 90, Erlaa, Laudohn: šūtains ceļš.

Avots: ME IV, 111


šūtains

šūtnaîns, = šūtains; šūtnains ceļš Druw. n. Etn, II, 129; Tirs. n. RKr. XVII, 82.

Avots: ME IV, 112