žēlnieks

žẽlnieks PS., Trik., ein Sicherbarmendeŗ ein Retter U., Dr., ein Verteidiger Wolm.: viņam nebija ne˙viena žēlnieka A. XI, 101.

Avots: ME IV, 806


žēlnieks

žẽlniẽks, ‡

2) ein Geiziger, der andera nichts gönnt
Kaugershof: kuo tu nu atkal žē̦luo kâ ž., ka es viņam kuo ieduodu!

Avots: EH II, 819