īve

I ĩve, die Eibe Dond. [Aus mnd. iwe.]

Avots: ME I, 838


īve

II īve, leidenschaftliche Erregung, Zorn: tik manī saceļ īvi Sudr. E. pruom, ļauna īve MWM. VI, 600. Auf Grund von īvere entstanden?]

Avots: ME I, 838