ļegaļega,1) das Malheur, Pech: saimnieks aizbraucis pilsē̦tā ietika tādā ļe̦gā, ka nezināja, kâ ārā tikt Ahs.;2) der Plur. ļe̦gas Selg. n. Etn. IV, 130, = ļe̦gatas.Avots: ME II, 534
ļegataļe̦gata,[1) etwas Biegsames (mehr von Lebewesen) Sessw., N.-Schwanb.;]2) ein geschwätziger Mensch Bers., Selsau, Lub., [Sessw., Ober-Bartau];3) ļe̦gatas, leeres Geschwätz, Klatscherei Sessw., Lis.Avots: ME II, 534