Paplašinātā meklēšana

Meklējam 'šene' mūsdienu pierakstā, oriģinālpierakstā un šķirkļu saturā

'šene' ir atrasts šādos šķirkļu elementos:

Šķirkļvārda mūsdienu pierakstā (24)

apakšene

apakšene, das Unten Biel. Spr. I, 284.

Avots: ME I, 73


āpšene

âpšene, die Dachsgrube; Stelle, wo Dachsgruben sind U.

Avots: ME I, 239


augšene

aûgšene,

2) der Bodenraum eines kleineren Gebäudes
(sonst: aûgša) Siuxt.

Avots: EH I, 185


augšene

aûgšene, aûgšiene,

1) der obere, höhere Teil:
cits neviens nevarējis mūŗa augšieni sasniegt LP. IV, 88. [nuo aûgšenes Glück, von oben Jos. 3, 13.] augstienes virsus ir viņas augšiene Sil.;

2) der obere Ort; der Raum unter dem Dache, der Boden: istabas, klēts augšiene LP. VI, 84; dafür hochle. auškiene Spr.

Avots: ME I, 219


aukšene

aukšene, die Himbeere Oppek. n. U.

Avots: EH I, 186


aušene

aušene "?": kas nu tu par mežsargu, tev pat zaķa aušenes nav! (gesagt zu einem Buschwächter, der noch nie einen Hasen geschossen hat) Daugava 1933, S. 193.

Avots: EH I, 188



bākšene

bãkšene (unter bãkša): auch AP.

Avots: EH I, 208


brakšenes

brakšenes, eine Beeren - Art, die spät reift U. (Zu braškė "fragaria collina".) [Diese Zusammenstullung wäre richtig, wenn beide Namen dieselbe Pflanze Bezeichnen; braškė wohl zu braškėti, denn die Früchte der fragaria collina knachen beim Abpflücken und Zerdrücken, woher auch ihr le. Name spradzene.]

Avots: ME I, 323



kupšene

kupšene Kaugurciems, eine Handlerin.

Avots: EH I, 677


pankšene

[pañkšene, ein dünner Mehlbrei Wolmarshof.]

Avots: ME III, 78


paukšene

paũkšene Ramkau, Silene vulgaris.

Avots: EH XIII, 184


pēkšenes

pēkšenes, polygala: pēkšņi saslimušus bē̦rnus.. ārstē ar pēkšenēm Etn. I, 29; pẽkšeņi Salis, eine Art Pflanzen (die auf mechanische Einwirkung mit gewissen Tönen reagiere).

Avots: ME III, 207


plakšenes

plakšenes Kreuzb., plakšines Warkl., eine Art Pflanzen.

Avots: ME III, 317



šene

šene: auch Auleja, Baltinow, Bers., Borchow, Fehteln, Heidenfeld, Kaltenbr., Kalupe, Lixna, Lubn., Selsau, Weissensee, Višķi; šenes drēbe Meselau, zu Hause gewebtes Zeug. šenes meitas BW. 31801 var. (aus Serben). da šenei atbraukdami 12731, 1.

Avots: EH II, 625


šene

šene U., Erlaa, Meiran, Saikava, N. - Schwanb., Sessw., Warkl., = šej(i)ene, das Hier: uz šeni Andrepno, hierher. labas dienas tevi uz šeni atnese Pas. V, 90 (aus Bewern). šenes ziepes AP., zu Hause hergestellte Seife. ni˙kas manis nevar nuo šenes izvest Pas. IV, 290 (aus Rositten). iešu nuo šenes Apsk. 1903, S. 376 (ähnlich Und. Psal. 38; Rainis Ant. un Kl. 99; MWM. VI, 331; IX, 685).

Avots: ME IV, 15


šenejais

šenejais Strods Par. vōrdn. 169, der Hiesige.

Avots: EH II, 625


šenene

šenene L., U., šeniene Bers., Meiran, Saikava, Warkl., = šene, šej(i)ene, das Hier: nuo šenenes Manz. Lettus, Adolphi, von hier, von hinnen. tie ir nuo šenenes aizgājuši Glück I Mos. 37, 17. nuo šenenes nekļūsiet nuost gājuši 42, 15. Kristus brauc nuo šenenes uz debes[i] aus einem alten Gesangbuch.

Avots: ME IV, 15, 16



sērmūkšene

sḕ̦rmûkšene N.-Peb., eine Ebereschenbeere.

Avots: EH II, 482


Šķirkļa skaidrojumā (16)

aši

aši [Sunzel], ašas in Walk, ašavi, ašavas, ašuvi (Fehteln), ašenes, Schachtelhalm (Equisetum), Binsen, auch ašķi, ažģi, kuoses, skuostas genannt (li. [asiaĩ oder] esiaĩ, Schachtelhalm, Kannenkraut, Binsen), māsai gāju panāksnuos, ašus bāzu kulītē BW. 26006. [Thomsen Ber. 253 denkt zweifelnd an eine Entlehnung von le. aši und li. asiaĩ aus den finnischen Sprachen: estn. ošja, finn. hosia "Schachtelhalm". Dies wärte möglich, wenn das li. Wort nur im Nordlitauischen vorkäme (gemeinlitauische Entlehnungen aus dem Finnischen sind sonst nicht sicher nachgewiesen). Le. ašķi neben aši entweder nach dem Nebeneinander von ašķi un aši (mit aš- aus as [t] j-) "Haare des Pferdeschweifes", wenn die beiden ašķi am Ende nicht gar identisch sind - man vergleiche hinsichtich der Bedeutung z. B. russ. хвощ "Schachtelhalm" zu хвост "Schweif", - oder gar aus der estnischen Nebenform oštja enstanden.]

Kļūdu labojums:
wärte = wäre

Avots: ME I, 146, 147


augšiena

aûgšiena, = aûgšene 2: gan klētī, gan kūtī pa augšienām, pa šķūni Daugava 1933, S. 196.

Avots: EH I, 185


augšiene

aûgšiene (unter aûgšene),

2): auch Kaltenbr.

Avots: EH I, 185


aušķenes

aušķenes Mar. RKr. XV, 122, Oppek. n. U., auch aušenes, f. av(iet)enes Konv. 2 262. [aušķ- wohl aus * avišķ-; vgl. aviškas.]

Avots: ME I, 230



avene

avene [Windau, Zabeln, Weinsch., Annenburg], avieksene BW. 11421, aviêksne Kr., aviekmtene, aviesene, aviẽtene (li. aviẽtė) PS., [Lemsal, Wenden, avie(k)snene L.], n. U. auch avieši [li. aviečiai], [bei Bielenstein Handb.251 aviešas = li. aviẽčios], Himbeere. Cf. aizviekstenes, aiviekstenes, aušenes, aušķenes. [Zu avs "Schaf"; zur Form s. PФВ. LXXVI, 297.]

Avots: ME I, 232


bākša

bãkša [C., Roop, Lös.], Taurup, Druw., bākšene Lub., Fest., die Hebamme BW. I, S. 178, 186. [Vgl. bāka 2.]

Avots: ME I, 271


iekšiene

ìekšiene, auch ìekšene, ìekšiena, das Innere, Inwendige, die Innenseite: es iešu kalna iekšienē LP. VII, 485. zemes iekšiene,

1) das Innere der Erde,

2) das Binnenland.
ce̦pures iekšiene, die Innenseite der Mütze. savā iekšienē viņš sajutis daudzkārt izmisumu Vēr. II, 20.

Avots: ME II, 31


keša

ķeša, die Tasche (in Kleidungsstücken): ar meitām malt gāju, miltus bēru ķešiņā (Var.: ķeselē) BW. 29595. [Beruht auf einem deminitivisch aussehenden * ķešene (= li. kešẽnė), das durch oder nebst li. kešenià dass. aus poln. kieszen` dass. entlehnt ist.]

Avots: ME II, 371


plaukšķenes

plaukšķenes Bers., plaũkšenes C., Jürg., aufgeblasenes Leimkraut (silene inflata) RKr. II, 78, Wid. - plaukšķe̦ni "baluožu rāceņi".

Avots: ME III, 326


šemurots

še̦muruôts, kompliziert Gr. - Sessau: še̦muruots raksts, ein kompliziertes Muster. še̦na (> hochle. šana), = šene, šej(i)ene, das Hier: pruojām nuo še̦nas Blaum. (ähnlich Pas. V, 167, aus Warkl.). nuo še̦nas līdz Rīgai Kl. še̦nas tē̦vs, unser Wirt KI. še̦nas ziepes, zu Hause hergestellte Seife Grawendahl, Peb.

Avots: ME IV, 15


šeniene

šeniene (unter šenene): auch Auleja, Borchow, Lixna.

Avots: EH II, 625


spradzene

I spradzene Welonen, Rositten, die Maulbeere Mag. IV, 2, 85; eine Art Beeren (Brombeeren?) Kl., Selsau, Saikava, fragaria collina L., U., Ledmannshof, Dond., Konv. 2 3991; die Garten-Erdbeere Spr. - Nebst sprâdzene I 1 und li. sprāgė "fragaria elatior" (s. Būga KSn. I, 285) zu sprâgt; beim Pflücken dieser Beeren ist ein Knall hörbar; vgl. brakšenes.

Avots: ME III, 1007


svešiena

svešiena Wid., svešiene, svešene St., die Fremde: ciemiņi nuo svešienas sabraukuši Aps. V, 17. nuo svešenes... pārnācis mājās Dünsb. Od. 3. 35. nebija... vajadzības tamlīdzīgas mantas iegādāties nuo svešienes R. Ērglis Pel. bar. vectēvi 159.

Avots: ME III, 1151, 1152


tāpļāt

I tãpļât Lautb., Schibbenhof, -ãju, = tãpaļât, ausfragen; faseln: prašene un tāpļā kâ mazs bē̦rns Alksnis-Zundulis. tāpļā kâ žīds ceļu ders. apkuorņus tāpļāt (auf Umwegen ausfragen) ders.

Avots: ME IV, 148


tene

tene Warkl. u. a., tenene Adolphi, Bielenstein LSpr. II, 103, = tej(i)ene, das Hier; das Dort: viņš cēlās nuo tenenes Glück I. Mos. 26, 22. gāja viņš nuo tenenes augšām uz Be̦rzabu 26, 23. Kristus brauc nuo šenenes uz debes[i], un nuo tenenes viņš sūt[a] mums svē̦tu gar[u] aus einem alten Gesangbuch. ej [i]z teni oder tenēm! komm her! Eversmuiža n. FBR. VI, 41. nuo tenes Bers., Saikava, Sessw., Warkl.; līdz tenei Bers.; iz (= uz) teni Kārsava u. a. in Lettg. Ableitung von te.

Kļūdu labojums:
oder tenēm = oder tenēm

Avots: ME IV, 163