Paplašinātā meklēšana

Meklējam 'ačka' mūsdienu pierakstā, oriģinālpierakstā un šķirkļu saturā

'ačka' ir atrasts šādos šķirkļu elementos:

Šķirkļvārda mūsdienu pierakstā (18)

ačka

ačka,

3) : ačka, dulla, kustin[i] labuo (sc.: kāju)! BW. 6764 var.; "ein kluget u. geheimnistuerischer Mensch"
Ruj.: redz ar, kur ačka, ka izpinis kurvi!

4) : ačka - auch Urellen, Ruj., Salisb., Serbigal, Wolm., ačkis - auch Serbigal: ačka! kas ta[d] tas? Serbigal n. FBR. IV, 62. uja, ačka! ebenda. kur nu, ačka, dzīsies! ebenda. kas šis tāds ačka (ačkis) nav! ebenda. ačka! nemē̦tā zābakus! Orellen; ‡

5) ačka, das Auge
Pas. I, 172.

Avots: EH I, 3

ačka

ačka, ačkis (acs),

1) der Einäugige
L., St.

2) jemand, der schlecht sieht, der Blinde:
vai tu, ačka, neredzēji, kur vācieša kumeliņš BW. 30033, 3. vai tu, ačkis, neredzēji, kur celiņš aiztecēja 29511.

3) jemand, dessen Handlungsweise an Verrücktheit streift, ein extravaganter Mensch
Mag. XIII, 3,68.

4) Ausruf der Angst, des Unwillens, Erstaunens - als Schimpfwort:
vai ačka! tas laikam nāk man pakaļ A. XVI, 293. ačkis! te jau miežuos mazā daļa griķu! Zum Kuckuck! Hier ist jain der Gerste 1/3 Buchweizen Etn. IV, 149.

5) ačku dzīt, blinde Kuh spielen
U.

Avots: ME I, 10

blačka

‡ blačka, = blašķe: ūdens b. BW. 35286. vīna blačku (Var.: blašķi) 22830, 1.

Avots: EH I, 225

bračka

‡ bračka,

1) eine kotige, einschiessende Stelle
Wessen;

2) comm., ein watend nass gewordener, besudelter Mensch
Wessen.

Avots: EH I, 235

čačkas

‡ čačkas, ein flacher und breiter Schubkarren der russischen Eisenbahnarbeiter Essern n. BielU.

Avots: EH I, 282

dačkas

‡ dačkas, kleines (niedriges) Gesträuch, Gestrüpp Dond.

Avots: EH I, 301

drabačka

‡ drabačka, die Krume: ēda ... lūpas staipīdams, lai d. (Var.: drusciņa) nenuokrita BW. 31169. ēdi ..., met pa luogu drabačķiņas (Var.: kumuosiņus)! 19245, 2.

Avots: EH I, 328

karapačka

‡ karapačka Bērzgale, Lubn., Meiran, eine Art Wagen.

Avots: EH I, 587

mačka

mačka,

1): die (Ehe)frau
Lems., (gew. eine Knechtsfrau) Orellen; ‡

3) "lašu mātīte" Salis.

Avots: EH I, 776

mačka

mačka, maška RKr. VII, 845,

1) eine ältere Frau; (grob) die Gattin
Salisb., Naukschen, Alt-Ottenhof; es būt[u] laba krievu mačka (Var.: sieva) BW. 9641. vienuos ratuos sēdēja branga mačka Poruk;

2) (gew.) ein liederliches Frauenzimmer, eine Hure, Hexe:
tās ir tās mačkas un vīriešu māsiņas Janš. laikam mačkas sluotas kātu kūtī atstājušas Etn. II, 89. [Auch eine etwas geringschätzige Bezeichnung (erwachsener) weiblicher Personen überhaupt. Aus r. dial. мачка "Mütterchen.")

Avots: ME II, 546, 547

rabačkas

‡ rabačkas, eine Speise, bestehend aus Schwarzbrot, Wasser und Zucker Siuxt.

Avots: EH II, 348

susinbačka

‡ susinbačka U., ein hausierender russischer Krämer. Zu susiņš.

Avots: EH II, 604

svačka

‡ svačka Kaltenbr., die Näherin.

Avots: EH II, 611

tačka

tačka Wolm., tačkas Kl., Infl. n. U., ein Schubkarren : ar savām tačkām Liev. Brez. un Hav. 111. "vi, vi, vi, vi", tâ tačkas dzied Vēr. lI, 1028. Aus r. тáчка dass.

Avots: ME IV, 122

značka

značka,

1) ein Zeichen, Mal (z. B. auf der Stirn)
Meiran;

2) ein Zettel
Infl. n. U., Lubn., Meiran, Saikava; ein Beichtzeugnis vom Pfarrer Warkh., Zvirgzdine. Aus r. знáчка "зна(чо)к, примѣта, отмѣта".

Avots: ME IV, 747

zvačka

zvačka Segew.,

1) ein Kautabakswisch;

2) ein grosser Steinsplitter.
In der Bed. 1 aus r. жвачка "Wiederkäuen".

Avots: ME IV, 760

Šķirkļa skaidrojumā (16)

atskaļi

[atskaļi (hochle. auch ačkaļi) Werssen, kleine Holzscheite, die beim Dreschen zur Beleuchtung gebrannt wurden; zu atšķelt].

Avots: ME I, 191

klimpa

klim̃pa C., gew. Pl., auch klim̃pi, klimpiņi Aps.,

1) Klümpen, Klösse aus gebeuteltem Mehl
Stockm. n. Etn. I, 19; II, 122;

2) Brot:
nu ve̦d jūsu saimniecei, plānu klimpu cepējiņu BW. 18659, 4;

3) klimpas (= kačkus) sist Laud.; klimpiņa, = kačka; klimpiņas spēlēt. Entlehnt.

Avots: ME II, 227

klinka

klinka,

1): hinter
"kačka" ME. II, 228 ist "(ein gewisses Gesel(schaftsspiel)" einzufügen; vgl. dazu kliñkât;

2): ein Hinkender
(mit in̂ ) Meselau.

Avots: EH I, 618

klinka

klinka,

1) = kačka Lub., Lös. n. Etn. IV, 66;

2) einer, der auf einem Fusse springt
C., Lub. Vgl. kliñcis I.

Avots: ME II, 228

maška

‡ maška, eine Sau mit Ferkeln Sonnaxt. Wohl aus mačka.

Avots: EH I, 784

maustelēt

‡ maûstelêt, -ēju Auleja, hin und her schwimmen: kačkas (Enten) maustelē pa e̦zeru.

Avots: EH I, 787

mindža

miñdža, ein mannstolles Frauenzimmer: tā ir mindža - bijusi kur bijusi, tikai pie vīriešiem Katzd., Nigr. [tik mačkas un mindžas negrib bē̦rnus Jans. Dzimtene2 III 377].

Avots: ME II, 629

nodūkāt

‡ nùodūkât, erschlagen (?): mačkas (puišus) nuodūkāja Tdz. 42285.

Avots: EH II, 42

pača

pača, pačka (ein Wort der Kindersprache),

1) der Quast, Besen;

2) das Badewasser, die Badewanne;

3) der Hintere:
kad nebūsi rāms, dabūsi par paču Sassm.

Avots: ME III, 13

tačkāt

‡ tačkât Salis, mit einer tačka transportieren.

Avots: EH II, 663

tasčuks

tasčuks Prl. n. FBR. VI, 81 oder taščiks Prl., = tačka, ein Karren.

Avots: ME IV, 134

titenstilbis

titentilbis "e̦ze̦rgailis (Hahnrei?)": kuo nu tāds titentilbis tādai mačkai (sievai) darīs? tā jau desmit tādus nuozīdīs!

Avots: ME IV, 198

tulpiņš

tulpiņš,

1) = vīvaļa, der Laufstock heim Garnwinden, Violchen;

2) ein Holzpflock (etwa ein Fuss lang) mit spitzen Enden, der beim "kačka" -Spiel gebraucht wird Gr.-Buschhof (mit ùl 2 ). Vgl. stulps I.

Avots: ME IV, 259, 260

žilma

žil˜ma Karls., comm., ein Halbblinder U.; einer, der wie ein Blinder umhergeht, auf die Umgebung nicht achtet (mit il˜ ) Dickeln; ein Schimpfname ("ačka") Allend. und Ruj. n. U. Hängt wohl irgendwie mit žilbt zusammen, s. Leskien Nom. 427.

Avots: ME IV, 810