I blìgzne 2 [Bers., Laud.],
blìgzna PS., [C., AP., Lis., Mar., Lös., Erlaa, Stockm., Warkhof, Bauske],
blīksne, blīzma, blìzna [Ronneb.,
blîzna 2 Treiland Mat. 159],
die Lorbeerweide (salix pentandra L.), in Festen n. RKr. II, 77
die Palmweide (salix caprea): sīkstu teicu blīgznas (Var.:
blīzmas, blīznas, sogar
blīžņa) ce̦lmu BW. 14811, 7.
[blīgzna, blīgzne (mit gz aus zg) zu bližģêt; blīzma, blīzna zu blizêt; blīksne (mit ks aus sk) zu blaiskums; vgl. Bielenstein LSpr. I, 279 und Persson Beitr. 880 2 .]
Avots: ME I,
315,
316