Paplašinātā meklēšana

Meklējam 'kniest' mūsdienu pierakstā, oriģinālpierakstā un šķirkļu saturā

'kniest' ir atrasts šādos šķirkļu elementos:

Šķirkļvārda mūsdienu pierakstā (8)

iekniest

ìekniest,

1) (plötzlich, für eine kurze Zeit) anfangen zu jucken
Renzen: man ieknieta pakausī N.-Peb., Saussen; = ‡ iekniêzt 2 MSil. (prt. -du).

Avots: EH I, 521


iekniesties

ìekniestiês, anfangen zu jucken N. - Peb.

Avots: ME II, 29


kniest

I kniest: auch (mit ìe 2 ) Fest., Heidenfeld, Saikava, Sonnaxt, (mit 2 ) AP., Salis, (mit ie ) Moritzberg.

Avots: EH I, 632


kniest

I knìest [PS., Wolm., C.], - šu, prt. - tu od. - su, jucken, prickeln: mani knieš, es juckt mich U. piesvīdušais apģē̦rbs man neparasti grauza un kniesa ap gūžām Stari III, 21, [Saikava]. mūsu ruokas kniesa pēc darba Apsk. v. J. 1903, S. 209. [zē̦niem sevišķi knieta dzirdēt mācītājus Austriņš Nuopūtas vējā 24. Nebst knietēt II und I, knist, knis(l)is, knidêt, knaisīt zu li. kniẽti (in Dusetos) "labai rũpi", kniẽsti (III prs. knẽčia) "свербѣть, шевелиться, лежать на сердѣ" u. a., s. knidêt und Zupitza Germ. Gutt. 120 und Walde Wrtb. 2 518 unter nīdōr.]

Avots: ME II, 249


kniest

II kniest, = knist: pumpuri knieš V. Eglītis Eleģijas 77. [Wohl identisch mit kniest I.]

Avots: ME II, 249


nokniest

nuokniêst 2 Salis, zu jucken beginnen (?): man kājas nuokniesušas vilnas zeķēs.

Avots: EH II, 54

Šķirkļa skaidrojumā (9)

cilksnis

cil˜ksnis, die Keule, das Kniestück von einem Schweine Burtn.; guovs, aitas c. Trik. [Vgl. etwa cilsît "Gehen", čech. člen "Gelenkt", klr. челен "Glied" gr. und (?) σχελίς "Hüfte" und zum suffixalen Teil li. kulkšnis "Sprunggelenk".]

Avots: ME I, 381


izknietēt

izknietêt, genügend lausen: i. galvu U. (unter kniest).

Avots: EH I, 457


knaisīt

knaisît (li. knaisýti), - u, - ĩju, fortgesetzt wühlen: sēžu pie šūpļa un knaisu galvu Jauns. [Refl. - tiês, sich kratzen Nötk. Zu kniest.]

Avots: ME II, 242


kneija

kneija,

1) das Knieholz
L.; das Kniestück zum Zusammenhalten der Böte U.;

2) der Stock, mit dem die Rippe (im Rippschenspiel) geschlagen wird
U. [Wenigstens in der Bed. 1 wohl aus mnd. knē "Knie".]

Avots: ME II, 245



kniezt

‡ I *kniezt, = knìst, kniest">kniest II: pumpuri patlaban kniež (reimt auf sviež!) Austriņš Aizsaulē 81. Vgl. kniest II.

Avots: EH I, 633


knislis

I knislis, Staubfliege, Staubmücke; Kriebelmücke Nigr. [Zu knist, knaisît, kniest, knetēt, knidêt (s. diese).]

Avots: ME II, 247


ķūlis

ķũlis,

1) die Keule, der Stock:
ķūlis - gare̦ns kuoks, kur atspiesties Etn. I, 138. ķūlis - līks kuoks zē̦niem ripu sišanai II, 113;

2) die Keule, das Kniestück
Stelp.: šķiņķi ar visu ķūli atstāja ceļa vīriem Vīt. zinājis dabūt ruokā kādu cāļa ķūli Niedra; auch der Vorderarm des Menschen Lös. n. Etn. IV, 98. ruokām ķūļi jē̦li bijuši nuobraucīti JU.; auch die Schweinsschnauze Freis.;

3) verächtliche Bezeichnung einer plumpen, ungehobelten, verderhten Person, der Plumpsack, Tölpel
AP., C., [Ronneb.], Lasd., Selb., Katzd.: tas ir gatavs ķūlis Naud. redz, ķūlis kāds le̦pns! Purap. eita, ķūļi, auzu sēt BW. 28161. vai manu vīra ķūli BW. 33510, 3 var. ķūlis, einer, der sein Schuhwerk langsam anzieht Spr. ķūļi, [ķûļi Kr.], der Name, den die Marienburger, in Erwiderung der sie mit dem Namen bruoļi bezeichnenden reineren Letten, diesen geben. ķūļu lini, schlechter Flachs; Flachs der ķūļi. ķūļi. ķūļu puse, kur smūdžu valuodu runā Krem., PK. n. U.;

4) der Schlitz am Weiberrock
Grünh., Naud., Gr. - Sessau, Grünwald. ķūlis ir sieviešu lindruoku atvērtne, kur āķi iešūti Naud.;

5) ein kleiner Heuhaufen:
nuopļautuo saliek ķūļuos;

6) ein kleines Segelschiff
Lasd.;

7) ķūļi, das Gekröse
Burtn.;

[8) ķūlis U., der Riegel. -
In den Bed. 1 - 2 jedenfalls aus mnd. kule].

Avots: ME II, 393


kutulis

kutulis, eine Viehlaus. [Nach Būga РФВ‚. LXVI, 224 zu li. kuténties "sich mit dem Schnabel die Federn auflockern"; nach le. knislis "Staubfliege": kniest "jucken" zu urteilen aber eher zu le. kutêt. Vgl. auch skutulis und li. kutulys щекотка".]

Avots: ME II, 330