Paplašinātā meklēšana

Meklējam 'popa' mūsdienu pierakstā, oriģinālpierakstā un šķirkļu saturā

'popa' ir atrasts šādos šķirkļu elementos:

Šķirkļvārda mūsdienu pierakstā (5)

popa

popa U., ein russischer Kegel; popas sist, dieses Spiel spielen. Wohl aus estn. popp "Babchen".

Avots: ME III, 376


popa

puõpa "getrotkneter Torf als Brennmaterial" um Zabeln; zu puopis.

Avots: ME III, 456


popains

puopaîns,

1) morastig:
puõpaina zeme Dond.;

2) wulstig;

3) puõpaîns Dunika, = ciņaîns.

Avots: ME III, 457


popas

puopas Lng., das Kummetpolster.

Avots: EH II, 346


popats

popats, ein Lappen, Lumpen, Fetzen: ubags ir ģērbies popatuos Dond.

Avots: ME III, 376

Šķirkļa skaidrojumā (23)

babs

babs, Popanz, Knecht Ruprecht für Kinder. [Vgl. etwa li. babaužis "нищiй, лохмотникъ, коимъ дѣтей пугаютъ", babužỹs "нищiй, лохмотникъ"; le. babs ist vielleicht eine Rückbildung auf Grund des vermeintlichen Deminutivs * babuzis, vgl. li. bužũs "Popanz" und gege zu gegužė˜ "Kuckuck".]

Avots: ME I, 246


baiglis

baiglis, der Popanz, das Schreckbild, das Gespenst St., Bergm. n. U. [-gl- hier vielleicht aus -dl-].

Avots: ME I, 250


bauzis

baũzis,

1) = bauze̦na kalns Kand.;

2) ein langsam, bedächtig Redender Naud,; [in Werssen sei baûzis ein Lügner oder Schwätzer];

3) ein Schwachkopf, der schwer begreift
[li. baužė "башка"]: kuo tu nu tādam bauzim iestāstīsi; tad jau zirgam drīzāk ceļu ieteiksi Naud.;

4) ein hornloser Ochs U. (li. baũžas, ungehörnt);

5) [baũzis Ermes, ein Popanz; vgl. li. baužas "пугатель". - bauzis 1 und 3 - 5 nebst li. bùžulas"didelis, apvalus botago mazgas" zu bauze 6, und vielleicht hat sich die Bed. 2 aus der Bed. 3 entwickelt, während baũzis "Schwätzer, Lügner"
zu bauz t gehört.]

Avots: ME I, 269


bebelis

I bebelis,

1) ein Bettler
Peb.;

2) ein Popanz
Walgalen. Zu bebels.

Avots: EH I, 210


bībis

bĩbis (li. bỹbis "penis"),

1) das männliche Glied
[BW. 34899 u. 35777 var.]: stāv stīvi kâ bībis, petenu gaidīdams. šļaugans kâ bībis, petenu piespļāvis Naud.;

2) [ein Gaffer, maulaffe
Wid.]; ein plumper, ungelenker, unbeholfener Mensch: stāv kâ bībis [Pernigel, Lemsal]. tāds mē̦ms bībis tu vari nuosēdēt dienām Duomas II, 7;

3) ein Popanz, ein Schreckwort für unartige Kinder [
bĩbis Salis, Ruj., Wandsen]: raudi vien; atnāks bībji, aiznesīs tevi; auch bībus: bībus nāk LP. VI, 361;

4) ein Fremder, ein Gast in der Kindersprache
U., Konv. 1 238; (bība puisis, bība meita, fremder Junge, fremdes Mädchen Wellig n. U.);

5) bībi, Hasengeilen
L.; [vgl. bibis].

Avots: ME I, 303


bibulis

bibulis (auch bubulis), ein Unbekannter, Fremder U.; [ ein Popanz Wid.]; vgl. bībis 4.

Avots: ME I, 293


biedēklis

biêdêklis C., [biêdē̦kls Līn.], biêdeklis [Autz], biedāklis K., das Schreckmittel, das Schreckbild, der Popanz, das Gespenst: putnu, vārnu b., Vogelscheuche. ap biedekļu stundu Sudr. E.

Avots: ME I, 305


bobulis

[bobulis Salis, ein Popanz; wohl mit kurischen o aus bubulis.]

Avots: ME I, 321


bubēlis

bubēlis, der Popanz, Schreckwort für unartige Kinder Grünh.

Avots: ME I, 343


bubis

bubis, der Popanz (Schreckwort für unartige Kinder): bubis nāk! kuoka klabis klabināja, zemes bubis bubināja (Rätsel: die Handmühle). Cf. bubulis 2 [und buba, sowie li. bùbis "Bettler" nach Bezzenberger GGA. 1885, S. 936].

Avots: ME I, 343


bubulīgs

bubulîgs, bubulisks popanhhaft, popanzartig, vermummt: bubulīgi savīkstījusies vecīte MWM. VI, 32.

Avots: ME I, 344


bubulis

II bubulis, Popanz, Knecht Ruprecht der Kinder: klusu, bē̦rni, bubulis nāk! pie vilkiem, pie lāčiem, pie sila bubuļiem BW. 34143. [Vgl. bubis.]

Avots: ME I, 343


budēlis

I budēlis JK. VI, 36, budelis, auch budeklis Dolb. [und Angern],

1) der Büttel, Scharfrichter
L., U. (nebst li. bùdelis aus mnd. boddel);

2) einer, der Ruten in Verkleidung umhergeht
(budēļuos iet) Rkr. VI, 32, 33: [budelīti, tē̦vainīti, izkul manu vedekliņu! BW. 33355];

3) ein Popanz, schreckwort für Kinder:
nebrēc, izdzirdēs budēlis Kurs. [Bed. 3 wohl aus Bed. 2, und Bed. 2 aus Bed. 1.]

Avots: ME I, 345


budulis

I budulis,

1) der Büttel
U.;

2) der Popanz, das Schreckgespenst
(= bubulis). [bubulis aus budelis.]

Avots: ME I, 345


bulbulis

I bulbulis, bulbuls,

1) ein sagenhafter Wundervogel
[bul˜buls PS.], der Menschen in Bäume verwandelt [nach Pogodin IFA. XXIV, 43 aus pers. bulbul]: vai Zaļuo tē̦vs nav īsts bulbula putns, kas šuo mežu cēlis nuo apburtiem cilvē̦kiem, tuos pārvē̦rzdams kuokuos Aps. V, 8; Etn. I, 120;

2) der Popanz, =
bubulis Ruhental.

Kļūdu labojums:
A. = Aps. V,8
jāizmet (zu streichen ist):Aps.V,8,

Avots: ME I, 348


būzis

bũzis Wolm., buzis U., buznis Naud., buzulis, būža Naud.,

1) Popanz, Knecht
Ruprecht: atnāks būža, iebāzīs maisā, so schreckt man kleine Kinder. sabuo zies kâ būža. bīsties, būža nāk! Seibolt. nuobūdājusēs kâ būža Naud. tīrumā stāv ecē(k)šas; ve̦lns prasa: kas tas tāds par buzuli Etn. IV, 157;

2) in Adsel, Aahof, Kortenhof, Stom. buzuls auch ein böser Hund;

3) buzulis, jem., der böse, ärgerlich ist.
Burtn. [Beeinflussung durchs Germanische (vgl. nd. būsemann "Gespenst" und schwed. buse "Popanz" ) scheint wenigstens für die Forman mit ū wahrscheinlich; wegen li. baũžas "пугатель", babaũžis od. babužỹs "лохмотник, (коим дѣтей пугают)", bužỹs "Popanz" aber scheinen wenigstens die le. Formen mit u altererb zu sein, vgl. etwa an. púki "Teufel", ae. púca od. púcel "Kobold" und an. pokr "Butzenmann" resp. engl. bug "Wanze" (s. buža) > Vgl. KZ. XLIV, 64 (und über an púki auch Persson Beitr. 264).]

Avots: ME I, 360


bužs

II bužs, ein Popanz: beidz raudāt, citādi atnāks bužs Mar. n. RKr. XV, 109.

Avots: ME I, 357


dēds

[dè̦ds 2 Warkh., Domopol, ein alter Mann; dẽ̦ds Ruj., ein Popanz, ein Schreckbild. - Die letztere Bed. und die Ableitung dẽdêt sprechen dafür, dass dē̦ds nicht aus r. дѣдъ entlehnt, sondern damit verwandt ist].

Avots: ME I, 461


dūdulis

[I dũdulis,

1) "lē̦ns cilvē̦ks" (als Schimpfwort);

2) "ein Popanz"
Kosenhof, Daiben;

3) dùdulis 2 "nuovārdzis, nuokārtu seju cilvē̦ks" Kačanova;

4) dũdulis, ein Kosename
Lesten.]

Avots: ME I, 524


kāmis

I kãmis [C., Bauske],

1) ein heisshungriger, ausgehungerter Mensch, ein gefrässiges Tier
[Ekau, Würzau]: ak tu kāmis, kâ izkāmējies A. - Rahden, N. - Kmph., Gsth., [Serben, Nitau, Roop.] nevar pagaidīt, rij kâ kāmis Weissensee;

2) Popanz, Knecht Ruprecht der Kinder
Serb. n. A. XV, 2, 237;

3) der Hamster
Döbner n. U. In dieser Bedeutung in der Schriftsprache jetzt gang und gäbe, doch im Volke nicht ermittelt.

Avots: ME II, 191


ķēmēks

ķē̦mē̦ks Tirs., ķēmēklis, [ķê̦me̦klis 2 Salis, Wandsen, ķêmeklis 2 Dond., ķê̦meklis 2 (sic!) Ruj., Lautb.], der Popanz, eine komische, vermummte Person, die Schreckgestalt Serb.: tas ir ķē̦mē̦ka darbs, das ist eine grobe Arbeit L. lai ceļus priekš ķēmēkļiem luoka A. XIII, 375. klauni, šie nejēdzīgie viduslaiku ķēmēkļi, nejēdzīgi guorījās Latv. [ķèmêklis 2 Lis., Bers., jem., der nicht gut arbeitet.]

Avots: ME II, 373


pārsvētīt

pãrsvètît,

1): tuos (Fische vor dem Essen)
viņš ar pārsvētīja (segnete) Elger (Günther Altle. Sprachd. I, 180); Fürbitte mit Handauflegung halten Walk n. BielU. pēc popa pārsvētīšanas ve̦lns palika vēl niknāks Pas. IV, 205. visa zeme pārsvētīta: visu zemi Jezus gāja kristīdams, svētīdams Tdz. 54854.

Avots: EH XIII, 213


uba

uba, comm., = ubags; eine Art Hausgeist, Wid.; ein Popanz (ein Schreckwort für Kinder) At.: uba nāk.

Avots: ME IV, 293