Paplašinātā meklēšana

izvaikstîtiês, zur Genūge schreien: zē̦ns iegājis mežā, labi izvaikstījās.

Avots: ME I, 824

I izvaikstîtiês,

1): auch (mit aî ² ) Gramsden; ‡

2) zur Genüge das Gesicht verziehen, Grimassen schneiden
Bers., Kārsava, PV., (mit aî ) Selsau; ‡

3) "?": izvaikstījusies ... diezgan ir, nuodarīdama piederīgiem kaunu un bē̦das Janš. Bandavā II, 245.

Avots: EH I, 492, 493

‡ II izvaikstîtiês, sich (auf den Weg) zurechtmachen Warkl.

Avots: EH I, 493

[I nuôvaîkstîtiês ² Ahs. "= nuotramdîties."]

Avots: ME II, 882

[II nùovaikstîtiês "mit Gebärden äussern" Bers.]

Avots: ME II, 882

pavaikstîtiês, eine Weile tollen, lärmen: bē̦rni pavaikstījās un apklusa Dond.

Avots: ME III, 131

vaikstît: "-uôs, -ījuôs" ME. IV, 436 zu streichen; Refl. -tiês,

1): "viebties" (mit aî) Pilda;

3): auch NB., OB., (mit aî ² ) Schnehpeln.

Avots: EH II, 748

vaikstît (auch mit -gst- geschr.), -uôs, -tjuôs "?" : viņi atsēdās savrup katrs, vaikstīdami (durch Gebärden erheuchelnd, vortäuschend?) vienaldzību un bezbēdību Seibolt. Refl. -tiês,

1) Grimassen machen, das Gesicht verziehen N.-Peb., Saikava, (mit aî ) Bers., C., Fest., Golg., Sessw., (mit aî ² ) Bixten, Segewold; sich wild, seltsam gebärden L.; sich verfärben, rot oder blass werden St.; "kokettieren" Meiran; "juokuoties; plêsties" Frauenb.; "taisīt āverģēlības" Kalzenau; albern, tollen Saikava (mit ài ² ): slimais pakrita pie zemes un sāka visādi vaikstīties Saikava;

2) "spuken"
Wid.;

3) = bļaûstîtiês Kr. (mit aî), Kurl. n. U., Ahswikken, Amboten, Dunika, Funkenhof, Kand., Neuhausen, Selg., Stenden, (mit aî ² ) MSil.; schreien, lärmen Nigr., Rothof, Suhrs; laut (schreiend) sprechen Adiamünde, (mit aî ² ) Dond., Gramsden, Iw., Pankelhof, Stenden, Wandsen: bē̦rni vaikstās U., Dond. u. a. gani mežā vaikstās Nigr. kas kruogū tik dikti vaikstījās? ebenda. nevaiksties (sprich nicht so laut) jau ne˙maz tik ļuoti! es jau dzirdu Adiamünde. kâ viņai nav kauna? vaikstās, spiedz Turg. Pav. ūd. 20. kuo te vaikstaties? vai būsit klusi! Dond. vajaga iet gulēt . . . un nevis skraidīt un vaikstīties Janš. Bandavā II, 412. vaikstîtiês 1 und 2 dürfte zu li. vaĩstas "Gesicht" (zur Wurzel von viedêt?) und vaiskus "durchsichtig" gehören; die Bed. 3 sekundär aus "albern, tollen"?

Avots: ME IV, 436

I vaikstîtiês, -uôs, -ĩjuôs, gehen, laufen: kumeļi vaikstās pa apluoku in Ahs. gehört. Zu vaikstît(iês) (1 "tollen" ?) ? Oder zu li. vàikščioti "umhergehen"?

Avots: ME IV, 436

II vaikstîtiês Borchow, vaikštiês ebenda, = vīkštiês.

Avots: ME IV, 436

I zvaîkstîtiês ² Schibbenhof "aiz slinkuma apkārt mē̦tāties".

Avots: ME IV, 763

II zvaĩkstîtiês Bauske "= plañdîtiês 2"(?).

Avots: ME IV, 763

III zvaîkstītiês ² A. - Ottenhof, Kegeln, -uôs, -ĩjuôs "sniegties, snaicīties": puika zvaikstās pēc ābuola Kegeln.

Avots: ME IV, 763

IV zvaîkstîtiês ² Schnehpeln, -uôs, -ĩjuôs "klaigāt" (von Kindern gesagt): bẽ̦rni zvaikstās. Wohl mit -ks- aus -gs- und zu zvaigât.

Avots: ME IV, 763

vaîkšķîtiês Meiran, (mit âi ² ) Festen, KatrE., = vaikstīt(iês) 1, viebties.

Avots: ME IV, 437

vaikslis (mit -gsl- geschrieben), eine seltsame Gebärde, Gestalt L.; ein ungestaltetes Wesen, eine Maske St.; ein Schreckbild Altes Gesangb. n. U.; ein Possenreisser Depkin n. U. Zu vaikstīt(ies) 1.

Avots: ME IV, 436

vaikstêtiês (mit -gst- geschr.) "?" : viņš sāka tur neganti vaikstēties Lapsa-Kūm. Wahrscheinlich eine falsche (für vaikstīties

3) Umbildung der mundartlichen (von Dond.) Form.

Avots: ME IV, 436

vaišķît, verziehen, verdrehen: ģīmi vaiš ķīt Bers. Vgl. vaikstīties.

Avots: ME IV, 444