dèldinât [N. - Peb. u. a.], caus., iter., abnutzen, verschleissen: vai es savus zābaciņus tevis dēļ deldināšu BW. 11296.

Avots: ME I, 453

dèldinât, ‡ Refl. -tiês Warkl. "= dilt".

Avots: EH I, 314