dimžāt
dimžât, auch dimzât Karls., -āju, trampeln U., sich unruhig gebärden: uz beņķīša dancuodami jeb dimžādami BW. III, 1, 35. Refl. -tiês, trödeln, sich hin und herbewegen, ungeschickt arbeiten: kuo nu dim̃žājies [C., PS.], ej labāki gulēt Etn. I, 138, AP.
Avots: ME I, 468
Avots: ME I, 468