dzirkstīt

[dzir̂kstît, flimmern Lis,; dzìrkstît, -īju, schlagen, dass Funken sprühen C.; dzìrkstît 2 Warkh., = birkstît; s. auch dzirkstêt.]

Avots: ME I, 554


dzirkstīt

dzirkstît: auch (mit ir̂) Ramkau, (mit ìr 2 ) Gr.-Buschh. n. FBR. XII, 65, Wessen (hier = birkstît): blīgznas malka dzirkstī tâ, ka baile Ramkau. Refl. -tiês (s. unter dzirkstêt): putuojuošais vīns dzirkstījās malām pāri Janš. Dzimtene III 2 , 335.

Avots: EH I, 360