gurdas

gur̃das [Ruj., gùrdas 2 Bers.], das Ermatten: tâ triecam tuo aiz˙vien bez gurdām Aus. I, 105.

Avots: ME I, 683


gurdas

gur̂das Nautrēni "grüner Schleim auf dem Wasser".

Avots: EH I, 420