1)der Russe: Sprw. kas liks krieva šinelim zīda uoderi. krievs tava tē̦va pakšķus izbradās. kuo tu, krievs, pa manām pupām bradā,wozu drängst du dich dahin, wohin du nicht gehorst.[krievu ticība,der orthodoxe Glaube.)krievu mēnesis,ein langer Monat:ciba ve̦se̦lam krievu mēnesim pietiktu Austr.; krievu ābuols L., St., krievābuols Elv., die Gurke;krievu putraimi,Hirsengrütze L., St.; krievu zeme, krievzeme, dafür jetzt gew. Krievija,Russland;
2)der Russe als Repräsentant des Mutes, der Unerschrockenheit: tam gan ir krievu dūša;
3) im Pl. die Soldaten, der Militärdienst: man jāiet krievuos,ich muss unter die Soldaten (eig.: unter die Russen) gehen.lai pāriet krievi, tad varēs precēties MWM. IX, 894. izkulties, izpestīties nuo krieviem,sich vom Militärdienst befreien;
4) das Demin. krieviņš, krieveniņš,ein ungetauftes Kind BW. 1371. Zugrunde liegt der Name der aruss. криvичи, [der zu einer Zeit entlehnt sein muss, als statt des jetzigen i noch ei oder ē (woraus ī) gesprochen wurde).
rũķîgs, auch rūķisks,arbeitsam, unermüdlich:rūpīgs un rūķīgs saimnieks Janš. Dzimtene 2 II, 395. ve̦cais rūķīgais Vizuļu saimnieks Apsk. v. J. 1903, S. 344. pašam rūķīgākajam saimnieciņam grūti uz priekšu izkulties Siliņš 58. latvieša mūžam nerimstuošā rūķiskā daba Plūd. Llv. II, 352.
spruga Janš., sprugas Stockm. n. Etn. II, 129, das Gedränge; die Klemme U.: sprugās būt,übel daran sein V., Bers. nu nabadziņš sprugās,nun ist der Arme in Verlegenheit U. viņas bijušas tāda sprugā, ka nezinājušas, kuo teikt, kuo būt Janš. Bandavā II, 133. sprugas iedzīt,in die Enge treiben V., Dr, nejaudāja izkulties iz savām sprugām B. Vēstn. zemnieki... viņu spēja izraut nuo sprugām Druva II, 849. Nebst sprudzinâtiês u. a. zu sprauga, s. Leskien Nom. 227 und Persson Beitr. 871.