izlaitīt
izlàitît, tr., verwöhnen, verhätscheln izlaitīta gadījās BW. 22032.
Kļūdu labojums:
verwöhnen, verhätscheln = wohl gleichb. mit izbraucīt 1 (in obszönem Sinn)
Avots: ME I, 762
Kļūdu labojums:
verwöhnen, verhätscheln = wohl gleichb. mit izbraucīt 1 (in obszönem Sinn)
Avots: ME I, 762