lènîgs, sanft, milde, nachsichtig (inhärierende Eigenschaft): tu lēnīgs dievs Diez. lēnīgs laiks.

Avots: ME II, 460

lènîgs: schon Lat. kat. (Günther Altle. Sprachd. I, 306); l. (= lḕ̦ns) zirgs Salis. lai maize ce̦p lênîgi ² (= lè̦nãm)! Frauenb.

Avots: EH I, 737, 738