Paplašinātā meklēšana

I maule [Lettg.], màule ² Buschhof, [Kl., Warkh., Warkl.], das Innere der ratu rumba U., [Nerft n. Bielenstein Holzb. 542]: maule - riteņa daļa, kuŗai iet caurums cauri, tai tuo var uzmaukt uz ass un kuŗā spieķi ir iestiprināti Infl. und Oberkurl. vienam riteņam ir uoša kuoka maule un citiem bē̦rza kuoka Selb. tā grieza lūpiņas kâ ratu mauli BW. 19423 var. [maule "rumba" Wessen. Zu maût I.]

Avots: ME II, 569

I smaũle Dond., Talsen, Wandsen, smàule ² Kl., eine hornlose Kuh Celm., Frauenb., Lutringen, eine Kuh mit abgebrochenen Hörnern (mit aũ ) Bauske, (mit àu ² ) Golg. Zu smauls.

Avots: ME III, 955

II smaule,

1) die Fresse, der Mund
Linden n. U., das Maul V. - Nach Fick Wrtb. III ^4, 324 zu nnorw. smaul;

2) viņam ir liela smàule ² KL., er ist ein Starrkopf.

Avots: ME III, 955

šmaule,

1) = smaule II, "der Kopf"; Mund, Maul U., (šmaula) Freiziņ: dabūsi pa šmaũli! Gramsden;

2) šmaũle, = smaule I, eine Kuh ohne Hörner: kaimiņam četras meitas, dui bij šmaules, dui ragaiņas BW. 11885;

3) "druoša galva": ai, ir tam šmàule ^2, ne˙kur liekams, pagāns, nav! Saikava;

4) ein Weinerlicher, ein Flennet
Spr.;

5) ein Schmutzfink
(mit àu ²⁾ Mar.

Avots: ME IV, 83