meitisks

meîtisks Mar. n. RKr. XV, 126, meîtišķis U., das Frauenzimmer; [meitiska "eine unverheiratete Person" L.].

Avots: ME II, 593


meitisks

meîtisks, ‡

2) (Adjektiv) Frauen-
(sievietēm piederīgs) Kaltenbr. n. FBR. XVII; 58, Oknist n. FBR. XV, 176; auch ("?") Kalupe n. FBR. XVIII, 39.

Avots: EH I, 797