mulmēt

mulmêt,

1) stammeln
Elv., L.;

2) murmeln
Mat. [Vgl. Le. Gr. § 125.]

Avots: ME II, 665


mulmēt

mulmêt, ‡

3) mit vollem Munde (unbeholfen) essen
Sakstagals; ‡

4) rauchen (pīpēt) Ronneb. (mit ulˆ ).

Avots: EH I, 831