muļļa

muļ˜ļa,

1) der Stümper
[Salis, Fest.], Plumsack, ein dummer, ungewandter Mensch Bers. n. Etn. IV, 147, [Gr. - Essern, Dunika, Dunika, Wandsen, Arrasch, Wolmarshof] ein saumseliger Mensch C.: kuo tas muļļa tur vīkstās tik ilgi? Schwanb.;

2) ein Schmutzfink;
["kas muļļājas" N. - Peb.];

3) eine dickflüssige Masse
Dond., Kand.

Avots: ME II, 666


muļļa

muļ˜ļa,

1): auch Schnehpeln, Segew., Siuxt;

2): auch Segew.

Avots: EH I, 831