nodauzīt

nùodaũzît, Refl. -tiês,

2): mager werden durch häufige Begattung
Dunika: te̦kulis nuodauzījies;

3) sich abschlagen (sich abschleifen, sich abnutzen)
Linden in Kurl.: pumpu mēles galā saberž ar lindraku stērbelēm un saka: "nuodauzies tâ kâ manas lindraku stērbeles!"

Avots: EH II, 38