nožilīt

nùožilît,

1) "?": es uzrāpuos līdz atvasām un nuožilīju [zu n. 4?] Jauns.;

[2) "nuokaut" (verächtlich) Vank., Jauns.;

3) "unordentlich wetzen (ein Messer)"
Jauns.;

4) mit stumpfem Messer uneben abschneiden
Mesoten, Gramsden, Siuxt, Erlaa, Kaiz., Autz, Grünh., Grünw.;

5) "ablecken"
(?) Kursiten.]

Avots: ME II, 893, 894


nožilīt

nùožilît,

1): hinter "Jauns." ME. II, 893 zu ergänzen "B. gr. I, 160"; zur Bed. 4 gehörig;

4): mühsam abschneiden
Bers., Fest., Nerft.

Avots: EH II, 110