[I nùožmīkstêt (mit ostle. ī aus ie?) "schielend hinblicken" (?) Dricē̦ni.]

Avots: ME II, 894

II nùožmīkstêt (einen sausenden, rauschenden, knallenden Schall von sich geben: piepeži gaisā nuožmīkst kâ milzu spārni A. XVII, 585. [gan sita guovij, ka rīkste vien nuožmīkstēja Serben, Segew., N.-Peb., Lennem., Autz, Grünh.]

Avots: ME II, 894

II nùožmīkstêt: aizskrien pa krūmiem, ka nuožmīkst vien (wo?).

Avots: EH II, 111