pempis
I pèmpis C., pèmpis 2 Erlaa, pempis Saikava, Setzen, Demin. pempiņš U.,
1) der Bauch, der Schmerbauch:
nu es e̦smu pempi krietni piepildījis Etn. II, 49. kuoks apmeties pempī, tas ir, aug tikaî re̦snumā, dabū tādu kâ vē̦de̦ru Drsth. n. RKr. XV, 70; pèmpîs, ein dicker Mensch Jürg.;
2) pempiņs St., ein Einfaltspinsel, ein verkümmerter Mensch
U.;
3) pempiņš, ein Fisch
Konv. 2 3667. Zu pempt.
Avots: ME III, 199
1) der Bauch, der Schmerbauch:
nu es e̦smu pempi krietni piepildījis Etn. II, 49. kuoks apmeties pempī, tas ir, aug tikaî re̦snumā, dabū tādu kâ vē̦de̦ru Drsth. n. RKr. XV, 70; pèmpîs, ein dicker Mensch Jürg.;
2) pempiņs St., ein Einfaltspinsel, ein verkümmerter Mensch
U.;
3) pempiņš, ein Fisch
Konv. 2 3667. Zu pempt.
Avots: ME III, 199