pačipstēt
pačipstêt,
[1) auch pačīpstêt, ein wenig piepen]: sargi ne pačipstēt vairs die Wächter können keinen Laut von sich geben LP. V, 243; ["ieskanēties": maku cilājuot pačipstēja sīka nauda Vīt.;
2) "papļāpāt" Seppkull;
3) "izputēt" MSil.].
Avots: ME III, 14
[1) auch pačīpstêt, ein wenig piepen]: sargi ne pačipstēt vairs die Wächter können keinen Laut von sich geben LP. V, 243; ["ieskanēties": maku cilājuot pačipstēja sīka nauda Vīt.;
2) "papļāpāt" Seppkull;
3) "izputēt" MSil.].
Avots: ME III, 14