piegūt
pìegūt, vollfangen mit etw.: pieguvis pilnu ve̦zumu zivu Pas. I, 141 (Niedrumuiža); in einer grossen Menge fangen: pats pieguva zivu III, 286.
Avots: ME III, 253
Avots: ME III, 253
piegūt
pìegūt, ‡
2) bewältigen
(mit ũ) Dunika: ar lielām pūlēm viņu pieguvu; ‡
3) betrügen
(mit ū) PlKur. ‡ Refl. -tiês, sich täuschen: tu devies piesigūt Preiļi (Kur. Nehrung).
Avots: EH II, 252
2) bewältigen
(mit ũ) Dunika: ar lielām pūlēm viņu pieguvu; ‡
3) betrügen
(mit ū) PlKur. ‡ Refl. -tiês, sich täuschen: tu devies piesigūt Preiļi (Kur. Nehrung).
Avots: EH II, 252