plīkt, zu erschliessen aus izplīkt.

Avots: ME III, 348

plīkt, -kstu, -ku ârā, die imperfektive Form zu izplīkt: viņš jau plîkst ² ārā nuo mājām (wirtschaftlich heruntergekommen, steht er im Begriff seinen Hof zu verlieren) Pankelhof.

Avots: EH II, 298