riêztiês (li. réžties "sich ausrecken" KZ. LII, 273), -žuôs, -zuôs, sich werfen (von Brettern): dēlis sāk riezties Golg. Zu ruozît.

Avots: ME III, 551

riêztiês,

1): auch Heidenfeld, Saikava, (mit ie) A.-Schwanb.; sakritušam ābuoliņam galveņas riêžas (liecas) uz augšu Auleja; ‡

2) "nīsties; nelabu prātu uz kādu turēt" Saikava: kuo nu riêzies pret mani!

Avots: EH II, 380