rocināt
ruocinât,
1) an der Hand führen
(mit uô 2) Nigr.: tīrumā, klajumā, tik aukstumu nenuosalu; ruocin[i] mani, mīļais dievs, mežu ļaužu ēniņā! BW. 10823;
2) "aufmuntern zu etwas":
r. cilvē̦ku uz darbu Ronneb.;
3) "durch die Hände lassen (z. B. Wäsche beim Waschen, Garn beim Wickeln)"
Sessw.
Avots: ME III, 576
1) an der Hand führen
(mit uô 2) Nigr.: tīrumā, klajumā, tik aukstumu nenuosalu; ruocin[i] mani, mīļais dievs, mežu ļaužu ēniņā! BW. 10823;
2) "aufmuntern zu etwas":
r. cilvē̦ku uz darbu Ronneb.;
3) "durch die Hände lassen (z. B. Wäsche beim Waschen, Garn beim Wickeln)"
Sessw.
Avots: ME III, 576