rocināt

ruocinât,

1) an der Hand führen
(mit 2) Nigr.: tīrumā, klajumā, tik aukstumu nenuosalu; ruocin[i] mani, mīļais dievs, mežu ļaužu ēniņā! BW. 10823;

2) "aufmuntern zu etwas":
r. cilvē̦ku uz darbu Ronneb.;

3) "durch die Hände lassen (z. B. Wäsche beim Waschen, Garn beim Wickeln)"
Sessw.

Avots: ME III, 576