satrukt

satrukt Brasche, refl. satruktiês U., sich erschrecken, aus der Fassung kommen, die Fassung verlieren: gans satruka, mani tâ uz reiz ieraudzīdams Janš, Dzimtene IV, 161. Anss satrūk Janš. Bandavā I, 9. - Subst. satrukums, der Schreck: satrukumā un bailēs Janš. Dzimtene IV, 190.

Avots: ME III, 766


satrukt

satrukt,

1): "sich erschrecken" ME, III, 766 zu verbessern in "erschrecken (intr.)";

2) sich auf etwas besinnen
Wessen: tik nu satruka, ka tas jādara.

Avots: EH XVI, 457