spirgts

spir̃gts C., Wolm., Ronneb., Iw., Salis, spìrgts 2 Kl., Prl., frisch, munter, gesund U.: spirgts vakara gaiss Aps. III, 21. ar spirgtu veselību Glück Sirach 30, 14. - Subst. spir̃gtums, die Gesundheit, die Frische, das Wohlbeflnden U. Altes Verbaladjektiv zu spir̃gt, s. Persson Beitr. 869.

Avots: ME III, 1000


spirgts

spir̃gts: spirgtas acis BielU., muntere, schlaflose Augen. ve̦cais e̦suot vēl s. Frauenb.

Avots: EH II, 552