spraûdît C., Kr., Golg., Wolm., Saikava, Selsau, Jürg., Arrasch, spraûdît ² Ruj., Dunika, Bauske, Iw., -u, -ĩju, tr., freqn. zu spraûst, stecken, bestecken: ceļš . . . eglītēm . . . spraudīts Vēr. II, 175. Refl. -tiês, = spraûstiês. Vgl. li. spriáudyti "fortgesetzt durch Einschiebung gewaltsam einklemmen".

Avots: ME III, 1011

spraûdît: auch Erlaa, (mit aû ² ) Frauenb.; pē̦duot... zuobus vien nespraudāti (= nebakstait)! B. Senkeviča Godi Vidus-Kursā 24. bri[dī]si purvu raudādama, lindraceņus spraudīdama (höher aufsteckend) Tdz. 38306.

Avots: EH II, 556