strungs

strungs Līn., Knrs., Dunika, strungs BW. 34473, V., der Strunk, (Frauenb.; mit uñ) der Blattstiel vom Gemüse: kāpuostu str. Dunika. skābeņu str. Wid. ve̦cuos strungus izmet pāri par žuogu! Kurs. Als ein Kuronismus zu li. strungas "gestutzt"? In der Bed. durch strunks beeinflusst?

Avots: ME IV, 1094, 1095


strungs

struñgs: auch (mit un ) OB.; pīles kampj maguoņu lapas ar visiem struñgiem Frauenb. s. iedūrās vē̦de̦ra galā BW. 34473.

Avots: EH II, 590