strups

I strups,

1) s. strupjš;

2) "Lebensverkürzung"
(?) L.

Avots: ME IV, 1096


strups

I strups,

1): auch Strods Par. vōrdn. 166, Alswig, AP., Burtn., Dobl., Heidenfeld, Iw., Jürg., Kaltenbr., Lieven-Bersen, Linden in Livl., Lis., Mahlup, N.-Laitzen, N.-Peb., Wolmarshof; Demin. strupeņš Kaltenbr., Višķi; ziemā strupas (kurze)
dienas Kaltenbr. juokuoties, lai ir strupāks laiks ebenda. s. šāviena truoksnis Lis.

Avots: EH II, 590


strups

II strups! strupt! Interjektion: dē̦lu māte strupkājīte strups! (Var.: strupt!) ietēca istabā BW. 23615 var.

Avots: ME IV, 1096