Mīlenbaha-Endzelīna vārdnīca
135 908 šķirkļi
susurāt
susurât
Mar. n. RKr. XV, 139,
susuruôt
Lis.,
weinen;
vgl. auch
susuruôt.
Avots
: ME III,
1127
susurāt
susurât
:
auch -
ohne ernsten Grund weinen
(susutāt)
Mahlup.
Avots
: EH II,
604