tèiciêns, das einmalig Gesagte, der Ausspruch; ein Geredetes, Gerede U.; Aussprache U.: teiciet katrs tikai savu nuoteiktu teicienu! Dīcm. pas. v. I, 41. brīnuma teiciens, wunderbare Redegabe, Beredtsamkeit (ein konkreter Fall, nicht als abstrakte Eigenschaft) U. tev ir labs apķēriens un veikls teiciens Janš. Dzimtene ² I, 299.

Avots: ME IV, 155

tèiciêns: pēc jūsu teîcieniem ² (Behauptungen) tas bija labs Seyershof. uz manu teicienu (wenn ich das sage) druoši vari te palikt Janš. Līgava II, 48.

Avots: EH II, 673