tukt

tukt (li. tùkti "fett werden"),

1) Praes. tùku Drosth., (mit ù 2 ) Bers., Gr.-Buschh., Kl., Saikava, (mit û 2 ) AP., U. od. tūkstu U., Praet. tuku, = tūkt, fettwerden, schwellen U., Wessen: Sprw. juo lāci lād, juo lācis tūk Br. sak. v. 591. tu . . . tukdams par negantu milzeni audz Vēr. I, 911;

2) fett werdend nicht mehr Eier legen:
vista tukst Wessen. Zu tàuks.

Avots: ME IV, 258


tukt

tukt,

1): prs. tùku 2 od. tuksta Auleja; vē̦de̦rs tukst Behnen, Ermes.

Avots: EH II, 701