tutū

tu˙tũ! Līn., Segew., lnterjektion, bezeichnend, dass jem. od. etwas nicht anwesend, nicht vorhanden ist (in der Kindersprache): bē̦rni aizslēpjas aiz sava priekšautiņa un sauc: tutū! Rainis Göˉte V, 43.

Kļūdu labojums:
tu˙tũ = tutũ, tu˙tũ

Avots: ME IV, 275