uzkaut

uzkaût, (zu Ende) schlachten: guovs, kas taisās sprāgt, ir jāuzkauj. uzkaut aizkautu luopu.

Avots: ME IV, 340


uzkaut

uzkaût: slimu luopu, kuo nevar vairs izārstēt, mē̦dz u. (abschlachten) AP., KatrE., Orellen, Seyershof. ‡ Refl. -tiês: u. pat līdz prīmai Janš. Līgava II, 375, bei Prügeleien (in einem Gymnasium) sogar bis zur Prima hinaufgelangen (d. h. schliesslich sogar mit Primanem sich prügeln können, nachdem man es mit Schülern von niedrigeren Klassen angefangen hat).

Avots: EH II, 724