viênpràtĩba,* die Einmütigkeit L., das Einverständnis, die Verträglichkeit U.: draugu vienprātība Ar. Krišj. Valdemārs 53.

Avots: ME IV, 663

viênpràtĩba:* schon Lat. kat. (Günther Altle. Sprachd. I, 300).

Avots: EH II, 796