vēceklisI vēceklis,1) der Fächer, Wedel, mit dem man sich Luft zufächelt St., U., (vè̦ce̦kls 2 ) Lubn., Warkh.: piegādā istabām caur ventilātāriem un vēcekļiem vē̦sumu A. v. J. 1899, S. 402;2) der Pendel an der Uhr Domas III, 265;3) "womit man schwenkt (vēcina)" Nötk. (mit ẽ ).Avots: ME IV, 547, 548
vēceklisII vèceklis 2 Alswig, der leere Raum unter der Schale am breiten Ende eines gekochten Eis.Avots: ME IV, 548