zmaugt

I zmaûgt AP., Bers., KatrE., Vīt., Walk, zmaûgti 2 PlKur., -dzu, = žņaûgt, stark drücken, würgen Blieden, Manz. Lettus, Walk n. U.: zābaki zmaudz kāju Bers. jāietur mē̦rs, ka nesāk zmaugt sirdi nuost Vīt. 59. tas tik nejauki zmaudza Stari II, 327. Vgl. smaukt.

Avots: ME IV, 747


zmaugt

I zmaûgt: mit 2 Frauenb.

Avots: EH II, 811


zmaugt

II zmaugt! Juris Brasa 408, Interj. zur Bezeichnung plötzlichen Ergreifens, Festnehmens.

Avots: ME IV, 747